مقابله با سلاح های شیمیایی

مقابله با سلاح های شیمیایی:  اقدامات حفاظتی و کمکهای اولیه در رابطه با  سلاحهای شیمیایی مهمترین و اقدام حفاظتی و کمک اولیه برای  مصدومینی که در برابر این نوع سلاحها قرار گرفته اند, ماسک و لباس ایمنی میباشد.  الف) ماسک ایمنی: ماسک ایمنی از بهترین وسایل ایمنی به شمار می رود و به هر رزمنده اموزش لازم جهت به کارگیری این وسیله داده می شود. ب) لباس ایمنی: لباس ایمنی شامل سه قسمت است: 1) یک دست لباس رو ( بلوز و شلوار ) که محافظ در برابر مواد شیمیایی است. 2) کفش محافظ شیمیایی 3) دستکش محافظ شیمیایی ج) پادزهرها: قرصهای مخصوص محافظت در برابر عامل اعصاب (پریدوستیگماین), جعبه مخصوص الودگی زدایی از پوست(M258A1) و جعبه پادزهر گازهای اعصاب از دیگر وسایل حفاظتی در برابر عوامل شیمیایی می باشند که هر فردی که در برابر این گازها قرار میگیرد باید در اختیار داشته باشد. دفاع غیر نظامی: چنانچه وسایل ایمنی ذکر شده فوق در دسترس شما قرار ندارد باید از وسایلی استفاده کنید که خودتان انرا تهیه می کنید. وسایل مورد نیاز:  1) کیسه نایلونی ضخیم به اندازه حجم بدن 2) کیسه نایلونی ضخیم و شفاف به اندازه حجم سر  3) دستکش نایلونی 4) باند زخم بندی  5) زغال 6) جوش شیرین  7) کش  8) پوتین.  طرز تهیه وسایل ایمنی:  الف) کیسه نایلونی را مانند لباس دوخته و آن را بر تن کنید. چنانچه بادگیر و یا لباس چرمی و یا ریز بافت دارید می توانید از انها استفاده کنید.در هنگام دوخت دقت کنید که حتی المقدور گاز شیمیایی نتواند از ان عبور کند. ب) کیسه نایلونی ضخیم و شفافی را که به اندازه سر شماست روی سر خود قرار داده و دقیقا در مقابل دهان بینی یک یا دو سوراخ در ان ایجاد کنید.( توجه شود این کیسه باید یک تکه بوده و نباید دوخته شود و یا اینکه سوراخ دیگری داشته باشد)   ج) چند لایه باند زخم بندی را روی هم قرار داده و به اندازه حجم دهان و بینی خود قیچی کنید.(توجه داشته باشید چند سانتیمتر بیشتر از سطح دهان و بینی شما باشد) زغالی را که قبلا اماده کرده اید کاملا خرد کرده و به صورت دانه های ریز در اورید: زغال خرد شده را درون یک باند زخم بندی طوری قرار دهید که یک لایه محافظ در برابر ورود هوای الوده تشکیل دهد.می توانید به جای این ماسک از ماسک طبی به علاوه یک لایه زغال خرد شده که در باند زخم بندی قرار گرفته استفاده کنید.  د) یک بطری را به اندازه سه چهارم اب بریزید . سپس پودر جوش شیرین را در ان ریخته و بهم بزنید و سپس مجددا این عمل را تکرار کنید تا موقعی که دیگر جوش شیرین در اب حل نشود و رسوب تولید نماید در اینجا محلول جوش شیرین اماده است طرز استفاده از وسایل ایمنی ذکر شده: 1) در هنگام حمله شیمیایی نفس خود را حبس کرده و فورا کیسه نایلونی مخصوص را بر سر خود گذاشته و ماسک را بر روی بینی و دهان خود قرار دهید و دقت کنید هوا از اطراف ان وارد دهان و بینی شما نشود . 2) دستکش های نایلونی را به دست کرده و کش دور دست را بیندازید. 3) مقداری محلول جوش شیرین روی ماسک ریخته و ان را خیس کنید. 4) لباس های نایلونی را بر تن کرده و پاچه ها و استین ها را کش بیندازید. 5) پوتین را بپوشید و کش پاچه شلوار را روی ان بیندازید. کمک های اولیه : صدمات چشم: سوختگی چشم ها: چشم ها ممکن است دچار سوختگی شیمیایی, حرارتی یا نوری شوند. 1) سوختگی شیمیایی: سوختگی چشم با مواد اسیدی و قلیایی ایجاد شده و در هر دو صورت شستن چشم ها با حجم زیاد و جریان ارام اب بر روی چشم هاست. می توانید چشم مصدوم را زیر جریان ارام شیر آب بگیرید و یا اینکه سر مصدوم را در یک ظرف آب فرو برده و از او بخواهید که چشم هایش را باز بسته کند. این کار در مورد سوختگی با مواد قلیایی(آهک, بیکربنات سدیم و پتاسیم) به مدت حداقل20 دقیقه و در سوختگی با مواد اسیدی(جوهر نمک, اسید سولفوریک) به مدت 5 الی 10 دقیقه لازم و ضروری است. اگر چشم ها در اثر درد شدید بسته شده بود با ملایمت ولی قاطعانه چشم ها را باز کرده و ان را شستشو دهید: سپس انها را با یک بانداژ به صورت شل بسته و مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهید.  2) سوختگی حرارتی: هنگامی که فردی دچار سوختگی صورت ناشی از اتش شد پلک ها به علت حرارت بیش از اندازه به سرعت بسته می شود. چنانچه مصدوم دچار سوختگی پلک یا صورت شد, پانسمان انجام ندهید و سوختگی را لمس نکنید و فورا به مرکز درمانی مجهز انتقال دهید. 3) سوختگی با اشعه : اشعه مادون قرمز, تابش افتاب,نور لیزر و یا اشعه ماورا بنفش(نور جوشکاری) می تواند باعث سوختگی چشم شود. در بعضی از این موارد دردی وجود ندارد ولی در بعضی مانند جرقه جوشکاری یا افتاب زدگی چشم, درد زیادی وجود دارد. در این حالت چشم ها را با اب سرد بشویید و سپس ان ها را با پانسمان شل ببندید. نکته: در موارد خاص معمولا هر دو چشم پانسمان می شود اما در محیط های خطرناک(جنگ, اتش سوزی و...) چشم صدمه ندیده پوشانده نمی شود تا مصدوم قادر به دیدن باشد.

ارزیابی ثانو یه

انجام یک ارزیابی منظم و جامع از کل بدن مصدوم را همراه با گرفتن شرح حال ارزیابی ثانویه گویند. نشانه(sympton)همان گفته هایی است که مصدوم درباره بیماری خود بیان می کند.(بعنوان مثال: حالت تهوع. درد پشت. عدم وجود لامسه در انتها ها).

علامت (sign) همان یافته هایی است که امداد گر در طی معاینه از مصدوم در می یابد.( به عنوان مثال: چهره رنگ پریده . نداشتن تنفس یا پوست سرد).

ارزیابی ثانویه جهت پیدا کردن عواملی که به عنوان تهدید کننده فوری حیات مطرح نمی باشند ولی ممکن است در صورت عدم رسیدگی به آنها تبدیل گردند انجام می شود.( ۳ م )

• م صاحبه و گرفتن شرح حال
• م عاینه علائم حیاتی
• م عاینه بالینی کامل ( از فرق سر تا نوک پا )

  مصاحبه و گرفتن شرح حال:

    ابتدا خود را به عنوان امداد گر دوره دیده به مصدوم و اطرافیان معرفی کنید و اعتماد مصدوم را برای انجام معاینه به دست آورید. شرح حال معمولا" با پرسش در مورد مشخصات مصدوم ( نام ونام خانوادگی سن  جنس آدرس) شروع کنید.چون قبل از ارائه کمکهای اولیه رضایت اطرافیان مصدوم نیز مطرح می باشد به همین دلیل نام و نام خانوادگی شاهدان حادثه را منظور نمایید سپس شکایت اصلی مصدوم هوشیار را سوال کنید. بدین منظور می توان از سوالات باز مانند: چه شده؟ یا مشکل شما چیست؟ استفاده نمایید.پس از پرسش به مصدوم وقت بدهید تا در این مورد صحبت کند و صحبت او را قطع نکنید مگر اینکه از مسیر مورد بحث خارج شود. بیشترین شکایات اصلی درد یا اختلال کارکرد اعضاء می باشد .

  در مورد مصدومین بیهوش تنفس و ضربان قلب را تحت نظر بگیرید و در صورتی که لازم است تنفس مصنوعی و یا احیاء قلبی ریوی را آغاز نمایید.

  بعد از پیدا کردن شکایت اصلی ـ اگر زمان اجازه دهد ـ دو روش به شما کمک می کند که مشکل مصدوم را مشخص کنید:

۱ـ گرفتن یک شرح حال به روش S-A-M-P-L-E

۲ـدر صورتی که درد از شکایات اصلی باشد به کار بردن روش P-A-I-N به عنوان راهی برای شرح دادن درد مصدوم.

(واژه SAMPLE به معنای نمونه و PAIN  به معنای درد می باشد.)

   روش گرفتن شرح حال به روش SAMPLE:

نشانه های بیمار                                                             SYMPTOMS

حساسیت ها و آلرژی ها                                                      ALLRGIES

داروهای مصرف شده                                                    MEDICATIONS

بیماری های قبلی بیمار                                PREEXISTING ILLNESSES

آخرین غذای خورده شده                                                  LAST FOOD

حوادثی که قبل از جراحت روی داده اند       EVENTS PRIOR TO THE INJUR   

   گرفتن شرح حال از بیماران دارای درد به روش PAIN:

مدت زمان درد                                                       PERIOD OF PAIN

مکان درد                                                                              AREA

شدت درد                                                                     INTENSITY

از بین رفتن درد ( چه چیزی درد را متوقف کرده؟)                       NULLIFY

لازم به یاد آوری است که این تنها برای بیمارانی است که درد دارند و به صورت اضافی به انجام می رسد.

در اینجا لازم می دانم از دوستانی که در بحث های قبلی با ارائه نظرات خویش مرا  راهنمایی نمودند  کمال تشکر را داشته و آرزوی سلامتی برایتان دارم.

به امید روزی که با آمادگی امدادی از خسارات ناشی از حوادث بکاهیم. موفق باشید.

ارزیابی مصدوم 2

سلام خدمت دوستان و عزیزان گرامی.

ارزیابی اولیه:

الف :ایجاد راه هوایی باز                  A=Airway

ب   :بر قراری تنفس                    B=Breathing

ج    :جریان خون مناسب            C=Circulation

د     :درمان خونریزی               H=hemorrhage

ارزیابی اولیه : اولین قدم در بر خورد با یک مصدوم نجات یافته به شمار می آید و هدف از آن کشف و تصحیح عوامل تهدید کننده حیات می باشد. از این اقدامات یافته های مهمی حاصل می شود اما نباید بیش از چند ثانیه وقت بگیرد.

عوامل تهدید کننده حیات:

به عوملی می گویند که در عرض چند لحظه زندگی فرد با مخاطرات اساسی روبرو کرده و در صورت عدم اصلاح بلافاصله به مرگ می انجامد مانند بسته شدن راه هوایی. پارگی شریانهای بزرگ. برق گرفتگی. ایست ضربان قلب و.....

                                                      ایجاد راه هوایی باز

پرسش: آیا راه هوایی باز است؟

اگر مصدوم صحبت می کند و یا آگاهی دارد راه هوایی او باز است.اگر راه هوایی او باز نبود اقدام به باز کردن راه هوایی می کنیم.

                                                        بر قراری تنفس

پرسش: آیا مصدوم نفس می کشد؟

مصدوم های هوشیار و آگاه تنفس دارند اگر چه ممکن استاین تنفس همراه با سختی و صداهای تنفسی غیر معمول باشد. اگر مصدوم هوشیار نبود راه هوایی را باز کنید و با دقت بن قفسه او نگاه کنید صدای تنفس او را بشنوید و بیرون آمدن هوا را از دهان و بینی مصدوم احساس کنید.                                                                                                                                   در صورتی که مصدوم تنفس نداشت دادن تنفس مصنوعی را آغاز نمایید.

                                                     جریان خون مناسب

پرسش:آیا قلب مصدوم طپش دارد؟

با لمس ضربان قلب در کنار گردن(نبض کاروتید) از وجود ضربان قلب اطمینن حاصل کنید. در صورتی که قلب مصدوم ضربان نداشت انجام ماساژ قلبی را آغاز نمایید.

                                                        درمان خونریزی

پرسش: آیا مصدوم خونریزی شدید دارد؟

مصدوم را از نظر خونریزی بررسی کنید.اگر نمی توانستید لباسهای مصدوم را از بدنش خارج نمایید به عنوان نشانه خونریزی لباس آغشته به خون را کنترل کنید.

یک ارزیابی اولیه کامل داشته باشید و کلیه تهدید کننده حیات را بررسی کنید.

امیدوارم که خسته نشده باشید تا درود دیگر بدرود.