مدیریت مواد غذایی در شرایط بحران

در شرایط اضطراری ارائه خدمات به افراد مهاجر یا بلا دیده از ویژگی های خاصی برخوردار است . اما موضوعی که مدیریت بحران میبایست قبل از وقوع و حادث شدن شرایط بحران به آن بپردازد مسئله سازماندهی ، مشخص نمودن عناصر موظف در ارائه خدمت ( بطور مثال تامین ، نگهداری و توزیع مواد خوراکی ) و آموزش نیروی انسانی مرتبط میباشد .

بطور کلی جمع آوری داده های مورد نیاز برای پردازش اطلاعات توسط مدیریت مواد غذائی ضرورت دارد از اهم داده ها میتوان به موارد ذیل اشاره نمود :

- جمعیت مورد نظر برای ارائه خدمت

- شرایط آب و هوایی و اقلیمی منطقه

- برآورد احتمالی کودکان شیرخوار

- امکانات موجود قابل بهره برداری از نظر محل نگهداری – امکانات سرماساز ( ثابت و سیار )

- نیروی انسانی آگاه در زمینه مواد غذائی

- پردازش و تبدیل این داده ها به اطلاعات میبایست توسط مدیریت مواد غذائی در شرایط بحران انجام پذیرد . جهت از نظر گروه سنی تخمین زده شود . سردسیر و یا گرمسیری ، دشت یا کوهستانی بودن منطقه مشخص تا امکانات حمل و نقل مواد غذائی متناسب با آن تدارک دیده شود . آنچه مسلم است کمکهای دولت و یا مجامع بین المللی و مردم میبایست بر اساس باز خورد مدیریت بحران به عوامل و ارگان های یاری رسان باشد تا ارسال و دریافت مواد غذائی متناسب با نیاز و شرایط نگهداری و توزیع انجام پذیری به پاره ای از دستوراالعملهای ذیل توجه گردد .

- مواد غذائی کنسرو شده ، با توجه به زمان انقضاء مصرف در محل مناسب نگهداری و قاعده FiFo* ( محموله ای که ابتدا وارد میشود باید ابتدا مصرف و در اولویت توزیع قرار گیرد First In First Out ) در مورد آن رعایت گردد .

- نیروی انسانی موظف در تامین و توزیع مواد غذائی در شرایط بحران میبایست ملبس به روپوش و دارای کارت معاینه پزشکی باشند .

- فضای مورد استفاده برای نگهداری و توزیع مواد غذائی بایستی مجزا و مشخص باشد و دارای انشعاب آب و یا تانکر ذخیره آب برای انجام عملیات شستشو و نظافت باشد .

- فاضلاب حاصل از شستشو در این قسمت بایستی به طریقی دفع گردد که موجب رکود و تجمع فاضلاب در سطح زمین نگردد .

- نان و مواد غذائی با مننشأ حبوبات ، خرما ، انواع کنسرو وکمپوت در بسته بندیهای حداکثر 5 نفر ، ترجیحا" 2 نفره و 3 نفره آماده تا هنگام تحویل موجب ازدحام و عدم استفاده مطلوب از مواد غذائی نگردد .

- از نان های با رطوبت حداقل استفاده و توزیع گردد .

در شرایط ماندگاری و طولانی شدن زمان اسکان و ضرورت استفاده از غذا و یا گوشت گرم تمهیدات خاصی بایستی بعمل آید از جمله :

- اختصاص محل مسقف با سطوح قابل شستشو دارای آب بهداشتی با سیستم دفع فاضلاب ، محل نگهداری ظروف و وسایل کار ، محل شستشوی ظروف ، ابنار نگهداری مواد فاسد شدنی مجهز به سرماساز

- این محل دارای نور و تهویه مناسب بوده درب مجهز به توری باشد .

- محل نگهداری زباله و پس مانده به نحویکه از دسترس حشرات و حیوانات ولگرد دور بماند .

- ورود افراد متفرقه به محل طبخ غذا ممنوع است .

- هر گونه ماده منجمد در صورت خارج شدن از حالت انجماد در برابر فشار مقاومت نکند ) بایستی سریعا" آماده مصرف گردد و از منجمد کردن مجدد آن خودداری شود .

- رعایت بهداشت فردی توسط توزیع کنندگان مواد غذائی الزامی است و شستن دستها قبل از شروع بکار با آب و صابون حداقل 30 ثانیه اعمال گردد .

- مواد غذائی فساد پذیر از تابش مستقیم نور آفتاب و یا مجاورت با منابع حرارتی دیگر حفظ گردد .

- بازدید از محل نگهداری مواد غذائی در محل اسکان افراد و خانوارها انجام پذیرد .

- از دستکاری بی مورد مواد غذائی مانند خرما ، نان و مواد غذائی مشابه و بدون بسته بندی جدا" خودداری گردد .

جسد برداری یا آوار برداری

(در ابتدا از اینکه این تصاویر تکان دهنده را در سایت قرار می دهم معذرت می خواهم ولی آیا می توان بی تفاوت از کنار این صحنه ها گذشت؟)

تصاویری که در زیر مشاهده می کنید نمونه ای از مدیریت هیاتی در آواربرداری و کمک رسانی به مصدومان زلزله می باشد.

این عکسها تصدیقی است بر مطالب ذکر شده در  مقاله آوار برداری ... بهر حال تصاویر بسیار گویاتر از آن است که بخواهم توضیحی به آنها اضافه کنم. فقط باید یاد آور شوم که در صورت وقوع زلزله در شهرهای بزرگتر ایران ( تهران، تبریز، کرمان ... ) لااقل می توانیم امیدوار باشیم که عمق فاجعه آنقدر زیاد باشد که فرصت نکنند لودر را برای تکه تکه کردنمان بفرستند!!

و ما چقدر درس میگیریم...

آوار برداری پس از زلزله

مقدمه

هر ساله بلایای طبیعی همانند زلزله، سیل، طوفان و آتش سوزی قسمتهای مختلفی از جهان را گرفتار میکند. چنین بلایای طبیعی علاوه بر آسیبهای مستقیم جانی و مالی، با برجای گذاشتن مقادیر بسیار زیادی از آوار در محلهای حادثه دیده باعث آلودگی محیط زیست و در برخی موارد سد شدن جریان زندگی در مکانهای حادثه دیده می شوند. کشور ما ایران، یک کشور حادثه خیز میباشد که بسیاری از بلایای طبیعی در آن بوقوع می پیوندد که نادیده گرفتن مسائل مربوط به از بین بردن آثار و زباله های باقیمانده در آن، شرایط زندگی را برای ساکنان دشوار می سازد. بلایای مختلف آوارهای مختلفی برجای می گذارند که محل وقوع حادثه نیز تاثیر بسیاری در نوع مواد پسماند دارد. در مقاله حاضر پس از بررسی انواع بلایای طبیعی و نوع آوار آنها به مسئله آوار زلزله و پاکسازی محل پس از زلزله و دپو کردن مواد زاید پرداخته میشود.

بلایای طبیعی و نوع آوار

آواربرداری و حذف آن از محل حادثه دیده یکی از مهمترین اجزاء در عملیات نجات و بازسازی می باشد. بسیاری از آثار باقیمانده از بلایای طبیعی خطرناک نیستند. خاک، مصالح ساختمانی، زباله های سبز همانند درختان و بوته ها، حجم بسیار زیادی از آوار را تشکیل می دهند که بسیاری از آنها قابل بازیافت می باشند. مواد باقیمانده از طوفانها، زلزله ها، گردبادها، سیل و آتشسوزی در چند زیر مجموعه قابل تقسیم می باشد (جدول 1).

جدول 1: طبقه بندی مواد باقیمانده از بلایا

	ساختمانهای آسیب دیده	رسوبات (ناشی از زمین لغزش)	زباله های سبز	دارایی ها شخصی	خاکستر و چوب سوخته
زلزله	دارد	دارد	دارد	دارد	دارد
سیل	دارد	دارد	دارد	دارد
آتش سوزی	دارد			دارد	دارد
گردباد	دارد		دارد	دارد
طوفانهای دریایی	دارد	دارد	دارد	دارد

شناخت آوار زلزله

زلزله ایجاد کننده امواج لرزه ای بوده و باعث جابجائی زمین در طول گسلها می گردد. این امواج لرزه ای عامل ویرانی ساختمانها و پلها در منطقه ای محدود و آسیب رسیدن به ساختمانها و سایر سازه های دورتر می باشند. آسیبهای جانبی ناشی از آتشسوزی، انفجار و آبگرفتگی های محدود ناشی از شکستگی لوله های آب میتواند افزایش دهنده مقادیر نخاله  بوجود آمده باشد. آوار زلزله شامل مصالح ساختمانی، وسایل شخصی افراد و رسوبات ناشی از زمین لغزش می باشد. برای مثال جمع آوری و مدیریت بقایای بجامانده از زلزله نورتریچ (ژانویه 1994) در شهر لوس آنجلس تا مدتها ادامه یافت و مقدار آوار و نخاله  در پایان ماه جولای 1995 به 3 میلیون تن رسید. در طی 3 ماه عملیات نخاله برداری، مقامات شهر تصمیم به تلاش در جهت بازیافت نخاله ها در جهت صرفه جویی در ظرفیت باقیمانده دپو ها گرفتند. بسیاری از زباله ها مربوط به آوارهای ساختمانی بود که قابل بازیافت توسط شرکتهای محلی بودند. ساختمانهای مختلف انواع مختلفی از آوار را به وجود می آورند که بصورت مختصر در زیر به بررسی آنها می پردازیم:

ساختمانهای چوبی و بنایی غیر مسلح: اینگونه ساختمانها معمولا از سایر سازه ها کوچکتر بوده و مصدومان در این ساختمانها اغلب با استفاده از ابزار دستی قابل نجات و رهایی هستند. قطعات چوبی و دیوارهای بنایی قابل خرد شدن به قطعات کوچکتر و قابل حمل می باشد. لذا در اینگونه آواربرداری نیازی به ماشین آلات سنگین نیست و افراد تیم نجات با استفاده از ابزار دستی خود می توانند به نجات افراد در زیر آوار مانده بپردازند.

ساختمانهای بتنی: یک مد خرابی معمول در سازه های بتنی بهنگام زلزله، فروافتادن دال کف، تقریبا بدون شکست، بر روی کف زیرین خود میباشد. در این نوع خرابی که تحت عنوان "پن کیک" از آن یاد میشود، دالهای کف فروافتاده از دسترسی و رهایی مصدومان جلوگیری می کند و لذا مشکلات زیادی را بخصوص درصورتی که موقعیت و وضعیت قربانی نامعلوم باشد ایجاد می نماید. دال بتنی هر طبقه به ابعاد 30 متر در 30 متر و به ضخامت 10 سانتیمتر وزنی بالغ بر 250 تن دارد که از ظرفیت جرثقیلهای معمول فراتر است. لذا باید این دالهای بتنی به قطعات کوچکتر بریده شوند تا قابل حمل و جابجائی بوسیله جرثقیلهای عادی شوند.

سازه های فولادی: ساختمانهای فولادی یک طبقه معمولا دارای مقاطع فولادی کوچکی هستند که با استفاده از اره های دستی و یا برقی قابل نفوذ می باشد. حتی در ساختمانهای سنگین صنعتی نیز از این روش می توان برای بریدن قطعات سنگین به تکه های قابل حمل استفاده نمود. جک و یا کیسه های هوا نیز برای ایجاد فضای دسترسی به مصدومان قابل استفاده می باشد. سازه های چند طبقه فولادی در داشتن دالهای بتنی به عنوان اعضای سقف مانند سازه های بتنی می باشد. قسمت زیادی از آوار سنگین در ساختمانهای فولادی بدلیل تفاوت در سختی بین قابهای فولادی و دیوارهای آجری، با ریزش دیوارها حاصل می گردد. پنلهای پیش ساخته بتنی معمولا سخت ترین نوع آوار را ایجاد می کنند چرا که معمولا به هنگام افتادن تکه تکه نشده و بصورت قطعات بزرگی باقی می ماند.

پس از وقوع زلزله، بدلیل گرفتار شدن بسیاری از افراد در زیر آوار، نیاز به جابجایی سریع آوار به منظور کمک رسانی به افراد مانده در زیر آوار می باشد، از سوی دیگر پس از پایان عملیات جستجو و نجات مرحله پاکسازی و آماده سازی محل حادثه دیده برای ادامه فعالیتهای انسانی آغاز می گردد. بدلیل متفاوت بودن ماهیت این دو نوع آوار بردای مدیریت این بخشها نیز نیاز به مهارتهای مختلفی دارد و از دو منظر می توان آواربرداری پس از زلزله را مورد بررسی قرار داد: آواربرداری کوتاه مدت (امدادی) و آواربرداری بلند مدت (پاکسازی).

شکل 1: نمونه ای از خرابی ساختمان بصورت پن کیک در زلزله 1999 ایزمیت

شکل 2: آوار بصورت "پن کیک" – زلزله 1999 ایزمیت

آوار برداری کوتاه مدت

           آنچه که در آوار برداری کوتاه مدت از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد سرعت عمل و دقت در آوار برداری است. سرعت مقوله مهم در عملیات جستجو و نجات است چرا که با توجه به جدول 2، از 24 ساعت اولیه پس از زلزله به عنوان زمان طلایی در نجات یاد می شود.

جدول 2: احتمال زنده ماندن به نسبت زمان زیر آوار ماندن [1]

زمان زیر آوار ماندن	درصد زنده ماندن
30 دقیقه	99.3 %
یک روز	81 %
دو روز	53.7 %
سه روز	36.7 %
چهار روز	19 %
پنج روز	7.4 %

بحث آواربرداری کوتاه مدت، از زیر مجموعه های مدیریت بحران بشمار می رود و نیاز به تخصص و آشنایی کافی به انواع آوار، نحوه امداد رسانی و جستجو دارد. آنچه امر آوار برداری را مشکل می کند، وجود آوار سنگین و مواد حجیم است که به سادگی قابل جابجایی بوسیله اعضای تیم نجات بدون استفاده از ابزار مکانیکی نمی باشد. برای مثال یک نمونه از آوار سنگین ممکن است یک دال بتنی به ابعاد 3 متر در 3 متر و ضخامت 15 سانتیمتر با وزن تقریبی 3 الی 4 تن می باشد. حجم و وزن زیاد باعث میشود که بدون استفاده از ماشین آلات امکان نجات وجود نداشته باشد. دالهای سقف و کف، قطعات بزرگ بتن مسلح و قطعات بتن پیش ساخته بعنوان آوار سنگین بشمار می روند.

آوار برداری بلند مدت

در آواربرداری بلندمدت که مربوط به مرحله پاک سازی محل حادثه دیده می باشد، ماشین آلات سنگین از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. در این مرحله شرایط بحران برطرف گردیده و باید در مسئله پاکسازی به بازدهی و بهره وری توجه خاصی شود. برای شهرهای بزرگ جهان مانند ونکوئر از هم اکنون برای مرحله پاکسازی برنامه مدونی آماده گردیده و تمهیدات ویژه ای برای مرحله بازیافت ضایعات حاصل از زلزله تهیه گردیده است. برای مثال با جداسازی و آسیاب کردن آوار ساختمانی می توان مصالح مورد نیاز برای زیرسازی جاده ها را تهیه نمود[4]. بدلیل اهمیت آواربرداری بلندمدت و مرحله پاکسازی، در مقاله ای جداگانه به این موضوع پرداخته خواهد شد.

استفاده از ماشین آلات در آوار برداری کوتاه مدت

نقش ماشین آلات در آواربرداری پس از زلزله با توجه به نوع آوارهای ایجاد شده تعیین می شود و برای انواع مختلف آوار ابزار متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد. البته باید توجه نمود که در مرحله امداد رسانی (آواربرداری کوتاه مدت) با وجود اهمیت مقوله سرعت، معمولا استفاده از ماشین آلات سنگین بدلایل زیر توصیه نمی شود:

1.   عدم دقت کافی

2.  امکان آسیب رسیدن به افرادی که زیر آوار مانده اند بدلیل سنگینی ماشین آلات

3.  عدم امکان شنیده شدن صدای قربانیان زیر آوار به دلیل صدای ناشی از کارکرد ماشین آلات

با وجود مشکلات فوق استفاده از ماشین آلات در برخی موارد امری ضروری است، مخصوصا در زلزله های شهری که بیشتر ساختمانها بصورت بتنی و فولادی بوده و بدلیل ایجاد آوارهای سنگین نیاز به ماشین آلات برای جابجائی آوار سنگین وجود دارد. جرثقیل بهترین وسیله در آواربرداری های شهری است و در مرحله بعد بیل مکانیکی برای انجام خاکبرداریهای محدود مورد استفاده قرار می گیرد این درحالی است که استفاده از لودر در آوار برداری بهیچ عنوان توصیه نمی شود. با وجود این اغلب توصیه می شود که تا پنج روز بعد از وقوع زلزله از انتقال ماشین آلات سنگین به محل حادثه دیده جلوگیری شود و در صورتی که نیاز به کارکرد ماشین آلات غیر قابل انکار باشد، باید بهنگام کارکرد ماشین آلات از زمانهای سکوت ( بمنظور شنیدن صدای احتمالی قربانیان ) استفاده شود.

ابزار جدیدی که در عملیات امداد و نجات استفاده میشود جکهای دستی و کیسه های هوا برای ایجاد فضای لازم بمنظور خارج کردن افراد حبس شده در زیر آوار است.

در ضمن بهنگام عملیات جستجو و نجات باید به این نکته توجه نمود که آوار یک توده سه بعدی است و از هر شش وجه آن میتوان وارد عمل شد. بطور سنتی در کشور ما خاکبرداری از بالا و جوانب مرسوم بوده و از توجه به ابعاد دیگر مانند نقب زدن از پایین غفلت میشود (شکل 3).

شکل 3: دسترسی به زیر آوار از طریق حفر نقب

خلاصه و نتیجه گیری

ایران، یک کشور زلزله خیز بوده و هر از چندی شاهد حوادث ناگواری در گوشه و کنار کشور هستیم. ولی آنچه که باید بدان توجه نمود این است که تا بحال در کشور ما زلزله شهری بوقوع نپیوسته و تقریبا تمام زلزله های کشور در مناطق روستایی و یا با بافت قدیمی بوده اند ( زلزله های طبس، آوج، بم ... ) این بدان معنی است که ما تابحال با آواربرداری ساختمانهای بنایی مواجه بوده ایم ولی آنچه که مشهود است آواربرداری شهری تفاوت چشم گیری با آواربرداری های بعمل آمده در کشور دارد. در یک زلزله شهری نمیتوان یک دال بتنی مسلح را با لودر جابجا کرد و یا نمیتوان تلی از تیرآهن را با آن بلند نمود و مصدومان احتمالی را از زیر آوار نجات داد. در آواربرداریهای شهری جرثقیلها نقش اصلی را در آواربرداری بر عهده دارند. از سوی دیگر همواره شاهد بوده ایم که بلافاصله بعد از زلزله آمار لودرهای ارسال شده به مناطق زلزله زده در صدر اخبار می باشد درحالی که لودر مرگبارترین وسیله در عملیات امداد و نجات بشمار می رود. آواربرداری یک عملیات کاملا مهندسی بوده و نیاز به تجربه و دید علمی دارد لذا از هم اکنون باید در تربیت افراد متخصص در امر آوار برداری علمی اقدامات عملی صورت بگیرد.

شکل 4: آوار برداری با استفاده از بیل مکانیکی در زلزله 1999 ایزمیت